Χαίρετε!! Είμαι ο Διογένης ο φιλόσοφος από τη Σινώπη του Πόντου, που έζησα στην Αθήνα και την Κόρινθο.
Η μόνιμη κατοικία μου ήταν ένα πιθάρι και ζω φτωχικά και λιτά. Με λένε κυνικό ή κύωνα, σκύλο δηλαδή εξαιτίας του τρόπου ζωής μου.
Πίστεύω ότι η ευτυχία είναι αντιστρόφως ανάλογη προς τα πλούτη και τα υλικά αγαθά . Με την απλή μέθοδο των τριών αστεϊσμού, εξυπνάδας και έλέγχου των πράξεων μας, βρίσκω τη λύση στα προβλήματα.
Θα σας παρουσιάσω την απλή μέθοδο των τριών στα αντιστρόφως ανάλογα ποσά για να "δαγκώνετε" τη λύση κάθε προβλήματος.
Ιστορικά ανέκδοτα από τη ζωή του Διογένη
Ήρθε να τον συναντήσει ο Μέγας Αλέξανδρος στο πιθάρι του.
Τον πλησιάζει ο Αλέξανδρος και του λέει: “Είμαι ο Βασιλεύς Αλέξανδρος”.
Ο Διογένης ατάραχος απαντά “Και 'γώ είμαι ο Διογένης ο Κύων”.
Ο Μέγας Αλέξανδρος απορεί και του λέει: “Δεν με φοβάσαι;”
Ο Διογένης απαντάει: “Και τι είσαι; Καλό ή κακό;”.
Αντί να απαντήσει ο Αλέξανδρος τον ερωτά εκ νέου: “Τι χάρη θες να σου κάνω;”
Και ο Διογένης ξανά με λογοπαίγνιο απαντά: “Αποσκότισόν με”, δηλαδή “Σταμάτα να μου κρύβεις τον ήλιο”, καθώς οι κυνικοί πίστευαν πως η ευτυχία του ανθρώπου βρίσκεται στη λιτότητα, στη ζεστασιά του ήλιου και δεν ζητεί τίποτα από τα υλικά πλούτη.
Μόλις το άκουσε αυτό ο Αλέξανδρος είπε το περίφημο:”Εάν δεν ήμουν Αλέξανδρος, θα ήθελα να ήμουν Διογένης”.
Ο Διογένης ζητούσε ελεημοσύνη απο ένα άγαλμα.
Όταν τον ρώτησαν γιατί κάνει κάτι τέτοιο απάντησε:
- Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι απο την αναισθησία των ανθρώπων.
Ένας φαλακρός έβριζε τον Διογένη.
Ο φιλόσοφος γύρισε και του είπε:
«Δεν σου ανταποδίδω τις βρισιές, αλλά θα ήθελα να πω ένα "μπράβο" στις
τρίχες σου, γιατί απαλλάχτηκαν από ένα κακορίζικο κεφάλι».
Άναβε ένα λυχνάρι μέρα μεσημέρι και τριγύριζε στην Αθήνα ψάχνοντας.
Όταν τον ρωτούσαν τι κάνει αυτός απαντούσε:
"Άνθρωπον ζητώ".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου