Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

Πώς φτιάχνουμε μαγιάτικα στεφάνια.

Η παράδοση λέει πως την πρωτομαγιά φτιάχνουμε στεφάνια με λουλούδια, τα οποία κρεμάμε στην εξώπορτα μας.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να φτιάξετε ένα στεφάνι. Εμείς επιλέξαμε τους τρεις καλύτερους και σας τους παρουσιάζουμε. Προτιμήστε να ξεκινήσετε τη διαδικασία σε σταθερό πάγκο εργασίας και ακολούθως κρεμάστε το στεφάνι στην πόρτα. Ολοκληρώστε τη διαδικασία του στολισμού του στεφανιού όταν είναι κρεμασμένο, για να μπορείτε να εκτιμήσετε καλύτερα το σχήμα του και να έχετε καλύτερη εικόνα των κενών.
Στεφάνι με πράσινα κλαδιά


1. Φτιάξτε μία βάση από δύο σιδερένιες κρεμάστρες. Στρογγυλοποιήστε τις όσο καλύτερα μπορείτε και καλύψτε τις με αυτοκόλλητη ταινία κατά προτίμηση πράσινη, για να μην ξεχωρίζει από τα πράσινα φύλλα.
2. Κόψτε αρκετά κλαδάκια πρασινάδας μήκους 8-10 εκατοστών. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε πεύκο, έλατο κ.τ.λ
3. Χρησιμοποιώντας μαλακό σύρμα ανθοδετικής, στερεώστε τα κλαδάκια πάνω στη βάση, καλύπτοντας με το φύλλωμα του καθενός, τη βάση του προηγούμενου. Επαναλάβετε τη διαδικασία μέχρι να καλύψετε εντελώς τη συρμάτινη βάση.
4. Προσθέτουμε ένα φιόγκο από πάνινη κορδέλα και τον στερεώνουμε με σύρμα ή ζεστή σιλικόνη

Στεφάνι με λουλούδια

Σε αυτό το στεφάνι η βάση είναι από χόρτο ή κλαδιά αμπελιού ή οποιοδήποτε άλλο υλικό. Ο στολισμός γίνεται με κομμένα λουλούδια μήκους τριών εκατοστών και τοποθετούνται πάνω στη βάση δημιουργώντας μία γιρλάντα.
1. Συγκεντρώστε μια δέσμη χόρτου. Αν το χόρτο είναι πολύ ξηρό, βρέξτε το για να μπορέσετε να του δώσετε το κυκλικό σχήμα. Στερεώστε το με πετονιά, νήμα ή σύρμα.
2. Φτιάξτε μικρά μπουκέτα από λουλούδια, στερεώστε τα με σύρμα ανθοδετικής και κρατήστε μερικά μεγάλα λουλούδια για το τέλος.
3. Τοποθετούμε τα μπουκετάκια πάνω στη βάση και τα ενώνουμε με σύρμα. Καλύπτουμε τα κενά με τα μεγαλύτερα λουλούδια.

Στεφάνι με βάση από πεπιεσμένο αφρό

1. Θα χρειαστείτε μία βάση από πεπιεσμένο αφρό, φυλλώματα, λουλούδια και σατέν κορδέλα.
2. Βυθίστε στο νερό τη βάση μέχρι να υγρανθεί αλλά όχι να μουλιάσει γιατί όταν το κρεμάσετε θα «τρέχουν» τα νερά.
3. Πρώτα τοποθετήστε τα φυλλώματα βυθίζοντας τα κοντά κοτσάνια βαθιά μέσα στη βάση. Γεμίστε ολόκληρο το στεφάνι και δημιουργήστε ένα πράσινο φόντο.
4. Τοποθετήστε τα λουλούδια ομοιόμορφα πάνω στα φυλλώματα.
5. Στολίστε το στεφάνι περνώντας την σατινέ κορδέλα χαλαρά γύρω-γύρω.

Πηγή :www.lovecooking.gr

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Εικόνες για ζωγραφική για τη Γιορτή της Μητέρας

Η γιορτή της Μητέρας κάθε χρόνο πέφτει τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου. Φέτος πέφτει στις 13 του Μάη. 
Να μερικές εικόνες που μπορείτε να εκτυπώσετε, 
να ζωγραφίσετε και να τις προσφέρετε 
στο τιμώμενο πρόσωπο!!! 
Αρκεί να μην τη θυμόμαστε μόνο αυτή την ημέρα... 
Χρόνια πολλά!!! 

Εικόνες για ζωγραφική για τη γιορτή της Μητέρας

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Ημέρα της Γης 2012

Στις 22 Απριλίου θα γιορταστεί σε 175 χώρες για 42η φορά η μέρα της γης. 
Σκοπός της είναι η ευαισθητοποίηση σε θέματα που αφορούν το περιβάλλον. 
Δείτε το κομμάτι της ταινίας και μην ξεχάσετε να έχετε τα ηχεία ανοιχτά

 

Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Δευτέρα 2 Απριλίου 2012

Τα παιδιά της χορωδίας

Ο κύριος Κλεμέν Ματιέ πάει να εργαστεί ως επόπτης καθηγητής σε ένα σωφρονιστικό ίδρυμα της Γαλλίας του 1948. Στο «σχολείο» αυτό βρίσκονται «προβληματικά» παιδιά. Παιδιά που δεν μπορούν να αποτελέσουν κομμάτι μιας υγιούς κοινωνίας αν δεν... σωφρονιστούν. Εκτός από τα παιδιά όμως προβληματικός είναι και ο διευθυντής του σχολείου, κύριος Ρασέν, του οποίου το μοτό είναι «δράση-αντίδραση», και που όλες οι μεθόδοι του κινούνται σε αυτό τον άξονα. Τιμωρίες στους ατίθασους, βουρδουλιές, απομονώσεις. Ο κύριος Ματιέ όμως έχει άλλες ιδέες. Δεν εγκρίνει το «δράση-αντίδραση» και προτιμά να κάνει τα παιδιά τρόπο τινά συμμάχους του, για να τα ηρεμήσει. Και έτσι εγένετο... η σχολική χορωδία.

Απολαύστε την ταινία!!!

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

Παγκόσμια ημέρα Παιδικού Βιβλίου 2012

Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, την ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν ΄Αντερσεν .
Την καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (Ιnternational Board on Books for Young People -ΙΒΒΥ) το 1966. Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης, και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία για την ανάπτυξη και τη διάδοση της παιδικής λογοτεχνίας.
Το 2012 υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το Τμήμα του Μεξικού. Το μήνυμα το έγραψε η πολυβραβευμένος Μεξικανός συγγραφέας Francisco Hinojosa, που γεννήθηκε στην Πόλη του Μεξικού το 1954 και είναι ένας από τους πολυγραφότερους και πιο επιτυχημένους συγγραφείς βιβλίων για παιδιά. ΄Εχει γράψει 40 βιβλία (ποιήματα, διηγήματα, ταξιδιωτικά, δοκίμια και βιβλία για παιδιά και νέους) από τα οποία τα πιο γνωστά είναι το ιστορικό μυθιστόρημα A golpe de calcet.n (Με τα πόδια), La peor se.ora del mundo (Η χειρότερη κυρία του κόσμου) και Anibal y Melquiades (Anibal και Melquiades). Στα έργα του επικρατεί το χιούμορ και η φαντασία.
Την αφίσα τη φιλοτέχνησε ο Μεξικανός εικονογράφος Juan Gedovius, που γεννήθηκε στην Πόλη του Μεξικού και δηλώνει ότι είναι επίσης αφηγητής, «αδιόρθωτη κουκουβάγια» και «ψαράς θαλάσσιων δράκων». ΄Εχουν δημοσιευτεί περισσότερα από 60 έργα του, έχει τιμηθεί με δέκα διεθνή βραβεία και έχει συμμετάσχει σε πολλές εθνικές και διεθνείς εκθέσεις. Στα βιβλία του περιλαμβάνονται τα: Trucas (Τρούκας), Ribit (Ρίμπιτ), και Morado al cubo (Ο μοβ κύβος).
Σε όλες τις χώρες, τα παιδιά, οι συγγραφείς, οι εικονογράφοι, οι μεταφραστές, οι βιβλιοθηκάριοι, οι εκδότες και οι εκπαιδευτικοί γιορτάζουν την παγκόσμια αυτή ημέρα με διάφορες εκδηλώσεις σε σχολεία, βιβλιοθήκες, βιβλιοπωλεία, πλατείες και άλλους χώρους, δείχνοντας έτσι την αγάπη και το ενδιαφέρον τους για τα βιβλία και το διάβασμα.
Στην Ελλάδα, όπως κάθε χρόνο, το Ελληνικό Τμήμα της ΙΒΒΥ/ Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, φρόντισε να μεταφραστεί το μήνυμα στα ελληνικά και παρότρυνε τους φορείς που ενδιαφέρονται για τα παιδιά και τα βιβλία τους να συμβάλουν στον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου.
H αφίσα με το μήνυμα τυπώθηκε στα ελληνικά με χορηγό τις εκδόσεις Πατάκη και διανέμεται με τη φροντίδα τους.



ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΒΙΒΛΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΟΤΗΤΑ (ΙΒΒΥ)
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ 2.4.2012

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια ιστορία που την ήξερε όλος ο κόσμος
Francisco Hinojosa (Μεξικό)

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια ιστορία που την ήξερε όλος ο κόσμος. Στην πραγματικότητα δεν ήταν μία μόνο ιστορία αλλά πολλές, που άρχισαν να γεμίζουν τον κόσμο με παραμύθια για ανυπάκουα κορίτσια και πονηρούς λύκους, κρυστάλλινα γοβάκια κι ερωτοχτυπημένους πρίγκιπες, έξυπνους γάτους και μολυβένια στρατιωτάκια, φιλικούς γίγαντες και εργοστάσια σοκολάτας. Γέμιζαν τον κόσμο με λέξεις, με ευστροφία, με εικόνες και παράξενους χαρακτήρες. Καλούσαν τον κόσμο να γελάσει, να θαυμάσει, να τις ζήσει. Του έδιναν νόημα. Κι από τότε, οι ιστορίες αυτές συνεχίζουν να πολλαπλασιάζονται και να μας λένε χίλιες και μία φορές «Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια ιστορία που την ήξερε όλος ο κόσμος…»
Όταν διαβάζουμε, λέμε ή ακούμε ιστορίες, ασκούμε το μυαλό μας όπως περίπου θα κάναμε αν έπρεπε να το γυμνάζουμε για να μείνει καλλίγραμμο. Σίγουρα, κάποια μέρα, χωρίς ούτε καν να το καταλάβουμε, μια από τις ιστορίες αυτές θα ξανάρθει στη ζωή μας, προσφέροντάς μας δημιουργικές λύσεις σε εμπόδια που θα συναντούμε στο δρόμο μας.
΄Οταν διαβάζουμε, λέμε ή ακούμε ιστορίες, συνεχίζουμε κι ένα πανάρχαιο τυπικό που διαδραμάτισε θεμελιώδη ρόλο στην ιστορία του πολιτισμού: τη δημιουργία κοινότητας. Οι πολιτισμοί, οι περασμένες εποχές και γενιές έρχονται μαζί με τις ιστορίες αυτές να μας πουν πως είμαστε όλοι ένα, οι Ιάπωνες, οι Γερμανοί, οι Μεξικανοί. Εκείνοι που έζησαν τον δέκατο έβδομο αιώνα κι εμείς οι σημερινοί, που διαβάζουμε τις ιστορίες μας στο διαδίκτυο. οι παππούδες, οι γονείς και τα παιδιά. Οι ιστορίες ικανοποιούν όλους τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο, επειδή, μολονότι έχουμε τεράστιες διαφορές, βαθιά μέσα μας είμαστε όλοι πρωταγωνιστές των ιστοριών.
Αντίθετα με τους ζωντανούς οργανισμούς που γεννιούνται, αναπαράγονται και πεθαίνουν, οι ιστορίες, ξεχειλίζοντας από γονιμότητα, μπορούν να γίνουν αθάνατες – ιδιαίτερα οι παραδοσιακές που έχουν τη δυνατότητα να προσαρμοστούν στις συνθήκες και στον περίγυρο όπου λέγονται ή ξαναγράφονται. Είναι ιστορίες που, όταν αναπαράγονται ή ακούγονται, μας κάνουν συν-δημιουργούς.
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν επίσης μια χώρα γεμάτη μύθους, ιστορίες και θρύλους που μεταδίδονταν επί αιώνες από στόμα σε στόμα, φανέρωναν την ιδέα της δημιουργίας τους, αφηγούνταν το ιστορικό τους, μοίραζαν τον πολιτιστικό τους πλούτο, κινούσαν την περιέργεια κι έφερναν χαμόγελα στα πρόσωπα. ΄Ηταν και μια χώρα όπου πολύ λίγοι άνθρωποι μπορούσαν να έχουν βιβλία. Αλλά η ιστορία αυτή έχει αρχίσει ν’ αλλάζει. Σήμερα, οι ιστορίες φτάνουν ακόμα και στις πιο μακρινές γωνιές της πατρίδας μου, του Μεξικού. Και, βρίσκοντας αναγνώστες, οι ιστορίες αυτές εκπληρώνουν το ρόλο τους δημιουργώντας κοινότητες, οικογένειες ή άτομα που έχουν περισσότερες
δυνατότητες να βρουν την ευτυχία.