Ο τρόπος ζωής στα χρόνια του Όθωνα
Στα χρόνια της βασιλείας του Όθωνα οι Έλληνες συνέχιζαν να ζουν με τον ίδιο τρόπο ζωής όπως και την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Υπάρχουν δηλαδή: - η απόλυτη μοναρχία και ο Βαυαρός που βλεπει τον Έλληνα περίπου ως εχθρό.
- η εξυπηρέτηση των ξένων συμφερόντων από τις κομματικές παρατάξεις.
- η "ελέω Θεού" άσκηση της εξουσίας, η καταπίεση και η εκμετάλλευση.
- ο παραγκονισμός των αγωνιστών και σε μερικές περιπτώσεις η καταδίκη τους.
- διάσταση μεταξύ λαού και κυβερνώντων
Έως πότε η ξένη ακρίδα
έως πότε ο σκληρός Βαυαρός
θα ρημάζουν τη δόλια πατρίδα...
Η κατάσταση είναι βέβαια καλύτερη από την περίοδο της σκλαβιάς και η ελευθερία είναι χειροπιαστή, αφού οι Έλληνες πλέον μπορούν να εκδηλώνονται ανεμπόδιστα σε κάθετι ήταν απαγορευμένο στην περίοδο της δουλείας. Κύρια απασχόλησή τους ήταν η γεωργία και η κτηνοτροφία. Αρκετοί έγιναν έμποροι και βιοτέχνες.Κάθε οικογένεια φρόντιζε να εξασφαλίσει τις ανάγκες της χρονιάς: τρόφιμα (σιτάρι, λάδι, όσπρια, κρεμμύδια, κρασί) και ξύλα για το φούρνο και το τζάκι. Πολλές οικογένειες διέθεταν αργαλειό, για να υφαίνουν τα ρούχα τους.
Οι πραματευτάδες πεζοί ή με ζώα, γύριζαν από χωριό σε χωριό για να πουλήσουν εμπορεύματα που δε φτιάχνονταν στα σπίτια.
Την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν μεγάλες πόλεις. Η Αθήνα είχε 4.000 κατοίκους το 1832, που έφτασαν τους 43.000 το 1862. Δρόμοι δεν υπήρχαν και οι άνθρωποι μετακινούνταν με τα ζώα ή με τα πόδια. Η ατμομηχανή τους ήταν άγνωστη. Οι ληστές έκαναν τις μετακινήσεις πολύ δύσκολες.
Οργανώνεται ο στρατός (πεζικό, ιππικό και πυροβολικό) και το ναυτικό σε ευρωπαϊκά πρότυπα, η ταχυδρομική υπηρεσία ενώ τα σχολεία ηταν λίγα και λειτουργούσαν μόνο στα κεφαλοχώρια. Στην Αθήνα εμφανίζονται τα ανάκτορα του Όθωνα, το ξενοδοχείο της Μεγάλης Βρετανίας, μεγάλες λεωφόροι και πλατείες.
Η ανάπτυξη κάποιας μορφής κοινωνικής ζωής στις πόλεις
Το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία
Στην Αθήνα, που έγινε η νέα πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, παρουσιάστηκε και κοσμική ζωή : συναναστροφές, συναντήσεις σε καφενεία ή ζαχαροπλαστεία, περίπατοι, θεάματα. Στο παλάτι γίνονταν χοροεσπερίδες, που εκτός από τη φουστανέλα των αγωνιστών και τις φανταχτερές γυναικείες φορεσιές, έβλεπε κανείς και "φράγκικα ρούχα". Στην αρχή φράγκικα φορούσαν μόνο οι ξένοι. Στη συνέχεια τους μιμήθηκαν και οι Έλληνες. Την ειρηνική ζωή της πόλης διέκοπταν οι πετροπόλεμοι και τότε οι Βαυαροί έτρεχαν να τους σταματήσουν.Η μίμηση του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής, παρουσία μάλιστα των Βαυαρών, ήταν αναπόφευκτη. Βέβαια το σύνδρομο κατωτερότητας, από τη δουλεία τόσων αιώνων, είχε τις επιπτώσεις του.
Οι Έλληνες ένιωθαν μειονεκτικά απέναντι στα φωτισμένα έθνη και φυσικό ήταν να θέλουν να εξομοιωθούν με αυτά. Ο ευκολότερος δρόμος φαινόταν η μίμηση των εξωτερικών στοιχείων του τρόπου ζωής και της συμπεριφοράς των Ευρωπαίων. Έτσι η μίμηση έγινε ξενομανία και ο θαυμασμός αυτός - κυρίως των Ευρωπαίων- εξακολουθεί να χαρακτηρίζει και σήμερα τη συμπεριφορά μας.
Παρόλα αυτά επιβίωσαν και διατηρήθηκαν πάμπολλα ήθη και έθιμα ελληνικά, από την Τουρκοκρατία και πιο πριν, που δείχνουν ότι είμαστε ένας λαός μοναδικός και ιδιαίτερος, δεμένος με τα χώματα και την ιστορία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου