Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012
Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012
Η κατανομή των ηπείρων και των ωκεανών
Λευκοί χάρτες ηπείρων και ωκεανών για εκτύπωση
Κάνε κλικ στο χάρτη που θέλεις για να τον δεις σε μεγέθυνση και να τον εκτυπώσεις
Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012
Αντώνυμα επιθέτων
Με τον όρο "αντώνυμο" εννοούμε λέξη ή φράση με αντίθετη σημασία από μια άλλη λέξη ή φράση:
π.χ.
δυνατός - αδύνατος
μεγάλος - μικρός
γενναίος - δειλός
ΚΛΙΚ ΕΔΩ για να μεταβείς σε λεξικό αντωνύμων
Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012
Ηχητικά ντοκουμέντα από το Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών για τον πόλεμο του '40
Κώστας Σταυρόπουλος , αρχιεκφωνητής
του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών
Τα ακόλουθα επίκαιρα αρχεία ήχου σίγουρα θα τα έχετε ακούσει σε παλιές ελληνικές ταινίες με θέμα τον πόλεμο του ’40.
Κάνε κλικ σ' αυτά, για να τα ακούσεις
1. Το πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν
Μεταδόθηκε από το Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940 και είναι η ανακοίνωση της ιταλικής επίθεσης.
2. Η τελευταία εκπομπή
Μεταδόθηκε από το Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών το πρωί της 27ης Απριλίου 1941, λίγο πριν οι Γερμανοί εισβάλουν στην Αθήνα. Ο εκφωνητής ανακοινώνει ότι ο σταθμός θα ανήκει στο εξής στον εχθρό και γίνεται προσπάθεια εμψύχωσης των ακροατών.
Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012
Χάρτες του ηλιακού μας συστήματος για εκτύπωση
Κάνε κλικ στην εικόνα που προτιμάς για να τη δεις
σε μεγέθυνση ή να την εκτυπώσεις
Πληροφορίες για το ηλιακό μας σύστημα
Ήλιος
Ο Ήλιος είναι ο αστέρας του ηλιακού μας συστήματος και το λαμπρότερο σώμα του ουρανού.
Η φωτεινότητά του είναι τέτοια ώστε κατά την διάρκεια της ημέρας να μην επιτρέπει, λόγω της έντονης διάχυσης του φωτός, σε άλλα ουράνια σώματα να εμφανίζονται (με εξαίρεση την Σελήνη και σπανιότερα την Αφροδίτη).
Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, ατά τον Όμηρο και τον Ησίοδο, ήταν γιος του Τιτάνα Υπερύονα.
Φοίβος, φωτοβόλος δηλαδή, ήταν η προσωνυμία του Ηλίου, η ίδια με του θεού Απόλλωνα. Κατά την εξέλιξη του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, οι ηλιακές ιδιότητες αποδόθηκαν στον θεό Απόλλωνα.
Η σημασία του Ήλιου στην εξέλιξη και την διατήρηση της ζωής στην Γη είναι καίρια, καθώς με τη θεμελιώδη διαδικασία της φωτοσύνθεσης προσφέρει την απαραίτητη ενέργεια για την ανάπτυξη των ζωντανών οργανισμών, και διατηρεί την επιφανειακή θερμοκρασία της Γης σε ανεκτά για τη ζωή επίπεδα.
Ο Ερμής βρίσκεται τόσο κοντά στον Ήλιο ώστε είναι πολύ δύσκολο να τον διακρίνουμε καθαρά από τη Γη. Επί πλέον είναι και μικρός, ελάχιστα μόνο πιο μεγάλος από τη Σελήνη. Η ηλιακή του ημέρα (από ανατολή σε ανατολή) διαρκεί διπλάσιο χρόνο (176 γήινες ημέρες) απ’ ότι το έτος του, αν και μια πλήρης περιστροφή γύρω από τον άξονά του διαρκεί 59 γήινες ημέρες ενώ μια πλήρης περιφορά του γύρω από τον Ήλιο (με μέση ταχύτητα 48 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο) διαρκεί μόνο 88 γήινες ημέρες. Σε απόσταση μικρότερη των 70 εκατομμυρίων χιλιομέτρων ο πλησιέστερος αυτός πλανήτης στον Ήλιο καψαλίζεται συνεχώς από τις ακτίνες του. Είναι ένας χτυπημένος κατ’ επανάληψη μικρός κόσμος του οποίου οι κρατήρες οφείλονται κυρίως στη γειτνίασή του με τον Ήλιο, η τεράστια βαρύτητα του οποίου προσελκύει μικρούς και μεγάλους διαστημικούς βράχους με αποτέλεσμα ο Ερμής να βρίσκεται συνεχώς στο στόχαστρο των επερχόμενων εισβολέων. Η επιφάνειά του καλύπτεται από κρατήρες ανοιγμένους από μετεωρίτες που έπεσαν πάνω του πριν από αμνημόνευτους χρόνους.
Αφροδίτη
Η Αφροδίτη έχει μάζα 4,87·1024 kg (81,5% της Γης και έκτη στο Ηλιακό Σύστημα). Η μέση πυκνότητά της είναι 5243 kg/m3. Η διάμετρός της είναι 12.104 km ή το 0,95 της διαμέτρου της Γης, μόλις 650 km μικρότερη από τη Γη. Λόγω της ομοιότητας σε μάζα και μέγεθος, χαρακτηρίζεται μερικές φορές και αδελφός πλανήτης ή δίδυμος πλανήτης της Γης. Ωστόσο, οι συνθήκες στην επιφάνεια της Αφροδίτης διαφέρουν σημαντικά από αυτές της Γης, λόγω της εξαιρετικά πυκνής ατμόσφαιράς της και της σύστασής της.
Γη
Η Γη είναι ο πλανήτης στον οποίο κατοικούν οι άνθρωποι, καθώς και εκατομμύρια άλλα είδη, και ο μοναδικός πλανήτης στον οποίο γνωρίζουμε ότι υπάρχει ζωή. Είναι ο τρίτος σε απόσταση πλανήτης από τον Ήλιο, ο πέμπτος μεγαλύτερος σε μάζα από τους πλανήτες του ηλιακού συστήματός μας και ο μεγαλύτερος μεταξύ των τεσσάρων πλανητών που διαθέτουν στερεό φλοιό. Ο πλανήτης σχηματίστηκε πριν από 4,5 δισεκατομμύρια (4,5•109) έτη, έχει δε έναν φυσικό δορυφόρο, την Σελήνη
Άρης
Ο Άρης είναι ο τέταρτος (4ος) σε απόσταση από τον Ήλιο πλανήτης του Ηλιακού μας Συστήματος (Η/Σ) και ακόμη, ο δεύτερος πλησιέστερος στη Γη, και ο έβδομος σε μέγεθος και μάζα του Η/Σ. Λέγεται συχνά και «ερυθρός πλανήτης» εξαιτίας του ερυθρού χρώματος που παρουσιάζει και οφείλεται στο τριοξείδιο του σιδήρου (Fe2O3) στην επιφάνειά του. O Άρης είναι ένας «γήινος πλανήτης» με λεπτή ατμόσφαιρα, με επιφάνεια που συνδυάζει τους κρατήρες σύγκρουσης της Σελήνης και τα ηφαίστεια, τις κοιλάδες, τις ερήμους και τα πολικά παγοκαλύμματα της Γης. Φαίνεται ακόμη να έχει περιοδικά επαναλαμβανόμενες «εποχές». Ο Άρης διαθέτει ακόμη το Όρος Όλυμπος, το ψηλότερο γνωστό όρος στο Ηλιακό μας Σύστημα και την Κοιλάδα Μαρινέρις, τη μεγαλύτερη κοιλάδα. Το βαθύπεδο Βορεάλις που βρίσκεται στο βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη καλύπτει το 40% της επιφάνειάς του και αποτελεί το υπόλειμμα μιας γιγάντιας σύγκρουσης.
Δίας
O Δίας είναι ο μεγαλύτερος πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος σε διαστάσεις και μάζα. Είναι ο πέμπτος κατά σειρά πλανήτης ξεκινώντας από τον Ήλιο. Στην Αστρονομία έχει το σύμβολο
. Είναι ένας γίγαντας αερίων
με μάζα λίγο μικρότερη από το ένα εικοστό της ηλιακής, αλλά είναι
δυόμισι φορές μεγαλύτερη του αθροίσματος της μάζας των υπόλοιπων
πλανητών του ηλιακού συστήματος. Ο Δίας, μαζί με τον Κρόνο, τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα, αναφέρονται ως αέριοι γίγαντες.
Κρόνος
Ουρανός
.
Ποσειδώνας
Ο Ποσειδώνας είναι ο όγδοος, κατά σειρά απόστασης από τον ήλιο, πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος. Δεν είναι ορατός με γυμνό μάτι, ενώ αν παρατηρηθεί με ισχυρό τηλεσκόπιο μοιάζει με πράσινο δίσκο. Στην αστρονομία συμβολίζεται με την τρίαινα
Γιάννης Π.
Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012
Το ηλιακό μας σύστημα
ΚΛΙΚ ΕΔΩ βάλε τους πλανήτες στη σειρά
ΚΛΙΚ ΕΔΩ φτιάξε το ηλιακό μας σύστημα
ΚΛΙΚ ΕΔΩ για να δεις τις τροχιές και τις ιδιότητες περιστροφής των πλανητών
ΚΛΙΚ ΕΔΩ δες το εσωτερικό των πλανητών
ΚΛΙΚ ΕΔΩ δες τις περιστροφές των πλανητών και σύγκρινέ τες με αυτές της Γης
ΚΛΙΚ ΕΔΩ δες κι άλλη μια παρουσίαση για τη διαστημική γειτονιά μας.
Τι έτρωγαν οι αρχαίοι Έλληνες
Όταν ένας
Έλληνας ναυτικός έφτανε σε ξένη και άγνωστη χώρα, οι τρεις πρώτες ερωτήσεις πού
έκανε ήταν:
- Οι άνθρωποι εδώ γνωρίζουν της Δήμητρας
το φυτό; (δηλαδή το στάχυ, το ψωμί)
- Γνωρίζουν του Διονύσου το ποτό; (δηλαδή
το κρασί)
- Έχουν κυβέρνηση των πολλών; (δηλαδή
δημοκρατία)
Όπως
μαθαίνουμε από τους Δειπνοσοφιστές του Αθήναιου, οι Έλληνες είχαν 72 είδη
ψωμιού! Οι δημητριακοί καρποί - που οδήγησαν στους πρώτους οικισμούς - είναι ή
βάση της ανθρώπινης διατροφής. Από τα 72 είδη ψωμιού, άλλα ήταν πιο πρωτόγονα
κι άλλα πιο εκλεπτυσμένα.
Τα φαγητά τους
Οι
αρχαίοι έτρωγαν συχνά κρέας, ιδιαίτερα χοιρινό αλλά και μοσχαρίσιο,
μαγειρεμένο με αρκετούς τρόπους και σπανιότερα κατσίκι και αρνί.
Αγαπημένο πιάτο ήταν το κυνήγι (τσίχλες, ορτύκια και ελάφια). Το μυστικό
για μαλακό κρέας ήταν το μαρινάρισμα πριν από το ψήσιμο με χορταρικά.
Οι Αθηναίοι είχαν μεγάλη αδυναμία στα θαλασσινά και στα όστρακα. Τα
μπαρμπούνια και οι τσιπούρες στόλιζαν συχνά τα τραπέζια των πλουσίων,
ενώ οι σαρδέλες του Φαλήρου ήταν το συνηθισμένο πιάτο των φτωχότερων. Η
τιμή της σαρδέλας, μάλιστα, λειτουργούσε ως βαρόμετρο για την αγορά
τροφίμων της Αθήνας. Μεγάλη ζήτηση είχαν και τα παστά ψάρια από τον
Ελλήσποντο και τον Εύξεινο Πόντο, και φυσικά τα φημισμένα χέλια της
Κωπαΐδας, που ήταν πανάκριβος μεζές, αφού το καθένα απ’ αυτά στοίχιζε
όσο ένα γουρουνόπουλο.
Τα εδέσματα και οι σαλάτες
Οι σαλάτες τους ήταν πάντοτε ωμές για να μη χάνουν τη θρεπτική τους αξία και πάντα από υλικά με θεραπευτικές ιδιότητες. Οι αρχαίοι συνήθιζαν να παίρνουν λάδι για τις σαλάτες τους από άγουρες ελιές. Φημισμένα ήταν τα λάδια της Σάμου και της Ικαρίας. Τους άρεσαν επίσης τα αλλαντικά και τα όσπρια. Έτρωγαν φασόλια, φακές, ψημένα ρεβίθια, μπιζέλια και κουκιά σε πουρέ (έτνος). Τα σκόρδα και τα κρεμμύδια ήταν κυρίαρχα στο καθημερινό τους μενού. Εκλεκτό έδεσμα για τους αρχαίους ήταν τα σαλιγκάρια, τα οποία οι Κρητικοί έτρωγαν από την εποχή του Μίνωα. Τα λαχανικά, τέλος, είχαν μεγάλη ζήτηση. Ο Πλάτωνας στην Πολιτεία του επαινεί, διά στόματος Σωκράτη, τη φυτοφαγική και τη φυσική δίαιτα. Πολλά σπίτια φρόντιζαν να έχουν μικρούς κήπους όπου καλλιεργούσαν και όσπρια, βολβούς, μαρούλια, αρακά, αγκινάρες, βλίτα, σέλινο, άνηθο και δυόσμο. Άλλα χορταρικά, όπως τα μανιτάρια, το μάραθο, τα σπαράγγια, ακόμα και τις τρυφερές τσουκνίδες, τα αναζητούσαν στις ακροποταμιές και στα χωράφια. Από τα πιο αγαπημένα προϊόντα των αρχαίων ήταν τα αγγούρια και τα σύκα.
Εδέσματα
Τραγήματα
(ορεκτικά αλμυρά). Ξηρά, ή βρασμένα και τα περισσότερα τσιγαρισμένα:
Ώχρος (πασατέμπος)Κύαμος (κουκιά)
Ερέβινθοι (στραγάλια)
Νώγαλα (επιδόρπια γλυκά)
Βότρυς (σταφύλι)
Φοίνιξ (χουρμάς)
Ροιά (ρόδι)
Μιμαίκυλα (κούμαρα)
Συκάμινα (μούρα και μόρα, για τούς Έλληνες της Αλεξάνδρειας).
Ισχάς (η ισχάς είναι γένους θηλυκού) το ξηρό σύκο.
Ασταφίδες (σταφίδες)
Πυραμίς (επιδόρπιο γλύκισμα)
Ωόν (αυγό)
Αρτύματα (καρυκεύματα) για τα καταχύσματα (σάλτσες)
Άλας (αλάτι)
Πέπερις ή πέπερι (πιπέρι)
Έλαιον (λάδι ελιάς)
Οίνος (κρασί)
Όξος (ξίδι)
Ωοτάριχον (αυγοτάραχο, ταραμάς)
Νάπυ (μουστάρδα Κύπρου)
Θύμος (θυμάρι Υμηττού)
Ορίγανος (ρίγανη Τενέδου)
Οξέλαιον (λαδόξιδο)
Γαρέλαιον (αλατόλαδο)
Πεπερόγαρον (αλατοπίπερο)
Λεξιλόγιο εδεσμάτων (όψα ή τραγήματα) από τους Δειπνοσοφιστές του Αθήναιου
Ασταφίδαι και ισχάδαι (σταφίδες και ξηρά σύκα, που φέρνουν γλυκά όνειρα, όπως λέει ο Έρμιππος από τη Ρόδο).
Γογγυλίς (ρεπάνι).
Εγχέλεις πλωταί (χέλια πού κολυμπούν στην επιφάνεια του νερού) συνήθως τα ψάρευαν από την Κωπαΐδα, τη λίμνη της Βοιωτίας.
Έριφος (κατσίκι).
Θύννος (το ψάρι τόνος).
Κεστρέα (το ψάρι κέφαλος)
Μαινίς (σπάρος)
Μύραινα (σμέρνα, είδος χελιού)
Πάντα ταρίχη (όλα τα παστά) και ειδικά ήταν περιζήτητα τα παστά ψάρια από τον Ελλήσποντο.
Τήθος (στρείδι)
Συς (γουρουνόπουλο)
Κυριακή Τ., Κωνσταντίνος Κ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)